پدر آدولف داسلِر (Adolf Dassler) کفاش بود و به خاطر دمپایی‌های نمدی‌اش شهرت داشت. آدولف نخست دوره نانوایی دید ولی علاقه شدیدش مانند برادر بزرگش رودولف ادامه کار پدرش بود و از همان نوجوانی کفش‌های کتانی ورزشی می‌دوخت.

۲۰ ساله بود که کارگاه پدر را به همراه برادر بزرگش به عهده گرفت و در مدت کوتاهی کارگاه را به یک شرکت بزرگ تولید کفش‌های ورزشی گسترش داد.

درحالیکه “آدی” آنطور که او را در خانه صدا می‌زدند بخش تولید را زیر نظر داشت، برادرش “رودی” بخش تجاری را اداره می‌کرد. با روی کار آمدن نازی‌ها “برادران داسلِر” برای حفظ منافع به حزب حاکم پیوستند و حتا شرکت خود را در زمان جنگ دوم جهانی برای اسلحه‌سازی در اختیار حکومت گذاشتند.

دو برادر پس از پایان جنگ دوم جهانی اختلاف شدید خانوادگی پیدا و حتا یکدیگر را به همکاری نزدیک با نازی‌ها متهم کردند. آدی داسلر ۴۸ ساله بود که در رقابت و خصومت با برادرش که شرکت کفش ورزشی پوما را تاسیس کرد، شرکت را با استفاده از نام و نیمه نام خانوادگیش “آدیداس” نامید و همه کوشش خود را برای تسخیر بازار کفش ورزشی در جهان به کار برد. او که نزدیک به ۷۰۰ اختراع و طرح نو را در شاخه کفش و پوشاک‌ ورزشی به ثبت رسانده بود در سال ۱۹۵۴ شایعه کرد که آلمان تنها به این علت قهرمان فوتبال جهان شده که او برای اولین بار ویژه آن فوتبالیست‌ها کفش‌های استوک‌دار پیچ‌دار محکم دوخته که روی چمن خیس سُر نخورند.

این در حالی بود که پیش از او شرکت پوما چنین کفش‌هایی را عرضه کرده بود. شاید در پاسخ آن شایعه بود که شرکت پوما در سال ۱۹۷۰ نخست با آدیداس قرار گذاشت که هیچ‌کدام با مشهورترین فوتبالیست آن زمان پِله برزیلی قرارداد نبندند ولی خود با پرداخت پول پِله را موظف کرد در بازی‌های جام جهانی آن سال کفش پوما بپوشد.

آدی داسلر در ۷۸ سالگی در زادگاهش درگذشت.